Nje mbremje fillim vjeshte

Dje ne diten e fundit te vjeshtes se pare, po tentoja te beja nje permbledhje sa me koncize te asaj cfare ka qene me evidente ne kete  muaj. Instiktivisht u prira te beja nje krahasim me natyren. Jo ralle na ndodh qe pergjigjet apo edhe frymezimin ta marrim pres saj. 
Pershkrimi, qe gjeta me vend te beja eshte i shoqeruar ne fakt nga nje kontrast i forte:

Renia e gjetheve, me "zhurmen" e qetesise - dhe perball saj-  Ulerima politike te ngarkuara me vulgaritet cinik dhe nencmim te dijes.

Pra vjeshta e qete e natyres shoqerohet nga vjeshta uleritese dhe here pas here nga injoranca ne dabatin e shoqerise sone paraindustriale (S'po e bejme dot dreqi ta marre ate kapercimin e madh drejt shoqerise se  dijes. Shpresoj shume qe te ndodh). Ajo qe kerkojme ne si qytetare eshte te celi pranvera ne zemrat tona. Nje pranvere qe sjell “virtyt dhe dije”. Ne gjithashtu duam te bindim klasen politike te braktise grindjet feminore (te gjithe i shohim "qarjet naive" pa klase te atyre qe kerkojne t'u kthehet lodra e tyre: "pushteti"). Ne duam ti bindim ata te ndalin  se mbrojturi ekonomine e paperligjeshme. Ata po tentojne ta terheqin publikun ne debatit e tyre pa fryt dhe pa interes per publikun. Pra ata duan ta mbajne debatin atje lart. Duan te na terheqin te degjojme monologje. Per kete ndihmojne edhe mediat vizive me debate pa interes per publikun. Por ne fakt  eshte koha qe debati te zbres ketu poshte: tek publiku. Eshte koha e dialogut. Kete demostron bota e qyteteruar dhe demokratike. Argumentat bindes ky, qe ata (politikanet) te levizin e te degjojne vuajtjet dhe hallet e popullit. Modelet jane: udheheqes europian, komisioner bashkebisedojne rregullisht me publikun per probleme te ndryshme apo  terheqin nepermjete forumeve te ndryshme mendimin qytetar per ceshtje te caktuara. 
Sot  e pame nje te tille edhe ne Shqiperi.
Ne diten e pare te vjeshtes se dyte kryeministri Rama ne nje bashkebisedim me publikun e dha shembullin i pari, duke u dhene pergjigje shume pyetjeve dhe shqetesimeve te ngritura prej tyre. 
Shpresoj te jete praktike qe do te vazhdoje dhe jo thjesht nje gjethe vjeshte. Une besoj.