Mjafton te shkosh ne facebook, ose te vizitosh disa forume, per te mbetur i habitur nga sasia e postimeve te shkruara nga te rinjte me permbajtje te karakterit politike. Argumentat e dites te sjella nga portalet kryesore te perditeshme on-line ose mesazhet e miqve, behen shkak per te shprehur gjitheseicili opinionin e vet, ose te pakten te vendosjes ne dijenin e te gjitheve te disa fakteve, qe u kane terhequr vemendjen ne masen me te madhe, si ne rastin vleresues, duke e ndare me miqte kete vleresim ashtu edhe per ato njoftime, qe i quajme te padenja dhe kete mendim e vendosim gjithashtu ne dijeni te te tjereve.
Kush disponon statistika konfirmon sensacionin e faktit, qe politika eshte nje nga temat me te diskututara ne web. Qendra amerikane Pew Internet Center thekson, qe ne USA, me shume se dy te tretat e te rinjve kerkojne informacion mbi aktualitetin politik ne internet . Ne Europe,sic demostron studimi i “Euyupart” i 2007 ( Political Participation of Young People in Europa), 20 perqind e te rinjve flet per politike ne web . Tek ne nuk ka nje studim te mirefillte te kryer per kete qellim, por nga vezhgmi im personal si dhe duke u bazuar ne disa sondazhe te cilat jane kryer per qellime te tjera, gjykoj se perqindja e te rinjeve qe flasin per poltike ne web eshte nje mesatare e asaj europiane dhe amerikane.
Do te ishte bukur ne se gjithe ky aktivizim do te ishte tregues per te deshmuar nje rilindje te vemendjes se te rinjve drejt poltikes si dhe tregues i nje deshire te perbashket per tu impenjuar per nje shoqeri me te mire. Por ne fakt nuk eshte tamam keshtu.
Ne se marrim ne shqyrtim disa te dhena te dy studimeve te kryera prej qendrave te lartepermendura na rezulton se perqindja e te rinjve qe nuk kane besim tek politika eshte e madhe rreth 60 perqind dhe akoma me e larte behet kjo kur flasim per ata qe nuk kane besim tek partite politike rreth 81 perqind. Nga ky mos pelqim tek ne (referuar nje sondazhi te gallup, perpara dy vjetesh ne ballkan) vecohen disa institucione sic eshte Presidenti i republikes, qe meriton me shume besimin e te rinjve, sic jane forcat e armatosura, avokati i popullit etj, por te tilla nuk jane partite politike dhe institucionet me kanotacion poltik, perfshi Qeverine dhe parlamentin.
Gjithnje sipas te njejtit studim pjesa me e madhe e te rinjve e asociojne poltiken me egersine, mosbesimin, mungesen e shijes, nervozitetin, konfliktin, korrupsionin etj. Nje pjese jane indiferente dhe vetem nje pjese e vogel perben ate kategori per te cilen politika mund te jete interesante, impenjim, passion ose entuziazem.
Disiluzionizmi dhe disinteresimi ndaj poltikes sjellin nje rreth vicioz: partite politike, te cilat kufirin e tyre elektoral nuk e kane te perbere kryesisht nga te rinjte, e gjejne me konveniente te “harrojne” ose t’i vendosin sipas planit te tyre instancat e te rinjve. Ato ciklikisht nuk u japin ze te rinjve, por me shume i perdorin si nje ze me shume ne akuzat ndaj qeverise se radhes, pa force bindje dhe mbi te gjitha u shtypin kurajon per te bere propozime konkrete. Ne kete kontekst, behet e veshtire per nje te ri, te kete hapesiren e duhur per te mbledhur votat e nevojeshme per tu zgjedhur. Ne parlament, ne keshillat bashkiak apo komunal perqindja e te rinjve eshte jo e konsiderueshme.
Klasa politike ka ndertuar rregullat e saj pa pasur kurajon te hapet drejt te rinjeve. Deshmite e ketij fakti i kemi brenda vet spiegimeve politike. Ligji aktual elektoral kombetar midis shume difekteve ka edhe ate qe bojkoton shkembimin (ashtu si edhe te kunderten). Te rinjte jane kandidate per tu zgjedhur vetem ne dispozicion te kryetareve te partive, vihen ndonjehere si krere te listes por pothuajse perdoren sikur te ishin disa manekine vitrinash per t’u rivene ne promocion. Ralle ju jane dhene mundesite te bazohen mbi impenjimin e tyre per te mbledhur vota ne terren. Situate deshperuese? Besojme te gjithe se bashku qe nuk eshte e tille: Vetem disa vjete me pare nje senator me ngjyre, i cili kishte konsumuar vetem gjysmen e mandatiti te tij te pare, u kandidua ne primaret amerikane kunder gruas se forte te nje ish presidenti teper popullor. Barack Obama u nis ne rrugen e tij me pak mjete, duke puntuar mbi te gjitha ne mjetet e reja mediatike. Duke ecur ai ka mundur te mbjelle entuziazem dhe te siguroj gjithnje e me shume instrumenta per te mbeshtetur betejen e tij.
E njejta gje ka ndodhur ne Britani, ku sfida per lidershipin e partise laburiste ka pare vrullin e vellezerve te rinj Miliband, dhe fitoren e Ed, kritik i hapur ndaj dy njerezve te shenjte per laburistet si Blair dhe Brown. Megjithate ne Usa dhe ne Britani ekzistojne rregulla te tjera, te ndryshme nga tonat, te cilat jane ne gjendje, qe te sjellin nje shkembim real dhe jo nje alternim midis komponenteve te te njejtes klase drejtuese. Mundemi keshtu te mbrijme ne konkluzionin, qe eshte e nevojeshme te ndryshojme rregullat e lojes politike, per te pranuar te lindin ata qe kane ide fituese, por qe nuk kane ende suportin e nje medie tradicionale si dhe te aparateve partike.
Kjo nevoje duhet te jete ndihet dhe behet prezente nga te gjithe, zgjedhes dhe politikane te cdo moshe. Klasa aktuale drejtuese duhet te vendoset perballe nevojes te zgjerohet me leva te reja. Dhe ky zgjerim nuk duhtet te vije nga kooptimi (psh me emerime nga lart te disa te rinjve si ministra ose anetare te sekretariateve partiake, sic ka ndodhur deri me tani, por duhet te jete fryt i nje gare, konkurrence reale edhe ne se kjo do te thote te rritet konkurrenca. Nga ana e te rinjeve pritet nje sforco me madhe, ajo qe te mos jene ereprites te veshtiresive dhe nevojave per te mbajtur rregullat aktuale, te cilat megjithate nuk mundemi ti mohojme, por te propozojne ndryshime te nevojeshme, duke evituar, qe opinionet e tyre te mbeten ne kufijte e social network.
Barack Obama ne fushaten e tij fituese nuk ka propozuar : “Te shkaterojme Hillarin, por ai e ka sfiduar ate, duke mundur te siguroje perkrahjen dhe besimin e te rinjve dhe te me pak te rinjve. Pra prej ketu buron edhe nje karakteristike e munguar e fushatave tona elektorale: ato bazohen mbi mohimin, mbi shkaterimin e kundershtarit jo ne fitoren , besimin dhe perkrahjen e asaj, qe ofron nje force politike apo nje individ i caktuar. Kete mund ta bej shume mire nje “Outsider” ne politike, dikush qe sjell nje fryme te re dhe qe inspiron voten “Pro” jo ate “Kunder”. Interneti dhe teknologjite e reja ofrojne raste te shumta dhe gjeneratat e reja jane ato, qe i njohin me mire keto instrumenta dhe mundesite qe ofrojne ato. Ne vecanti mundesite “te vendosesh ne rrjete” me ata qe mendojne si ty edhe pse fizikisht ne distance eshte nje mundesi e cila nuk mund te cohet dem. Mundesia dhe aftesia per te impostuar opinionet e tyre ne social network, perkthehet automatikisht ne aftesi te rinjve per te shprehur pa frike mendimet e tyre edhe ne boten jo virtuale, pra ne boten reale .
Luiza Hoxhaj
21.02.2011
Nessun commento:
Posta un commento