Egziston ne ndermarrjet
nje tematike pak e erret dhe e mjegullt:
project managment . Nga
Wikipedia: me shprehjen anglisht project
management, thene ndryshe edhe administrim, drejtim i projekteve, kuptohet
teresia e aktiviteteve te zhvilluara per realizimin e disa
qellimeve/objektivave te nje projekti. “Nje
projekt eshte nje sforco e limituar ne kohe (me nje date fillimi dhe nje date
te permbushjes) per te krijuar disa produkte dhe ose rezultate specifike, qe sjellin
disa perfitime ose vlere te shtuar per angazhuesin/ose klientin”.
Ndermarrjet sot ankohen shume. E bejne kete kryesisht per shkake te nje
paradoksi: ndersa puna pakesohet, koha e shpenzuar ne ndermarrje shtohet. Investohet
me shume kohe ne “rikuperimin e kreditit”, ne administrimin e zakonshem, ne
sforcon komerciale me klientet. Diferencat ngushtohen dhe investitoret jane
gjithnje e me nervoze, me te tensionuar, me gjakenxehte.
A jemi te sigurt qe nen
termin “krize”, mund te mbyllim gjithe pergjegjesite (fajet) e kesaj spiraleje
negative? Ne eksperiencen e
konsulentit verej te pakten tre dinamika, ne te cilat ndermarrjet aktualisht
nuk jane te administruara.
·
A eshte
valle puna e planifikuar dhe burimet vene te gjitha te destinuara nga nje vend
ne tjetrin? Un enuk kam pare, qe punonjesve tu besohet nje projekt. Minuta e
fundit dominon ndermarrjet.
·
Nuk egziston nje buxhet per projekte. Ndermarrjet
shpesh trasferojne parate nga kliente
perfitues, qe u “mbulojne” edhe shpenzimet e projekteve, ne humbje te te cilave
sipermarresi nuk ndjen te aplikoje, kurthin e humbjes se ndaluar (jam duke
humbur para ne vend qe te fitoj, po ndaloj eshte mendimi qe e udheheq sipermarresin).
·
Veprohet me sjellje te paparashikueshme,
pa patur as vizionin minimal te perfitimeve qe “pjesa e vet” i sjell
efektivisht projektit.
Sipermarresi eshte nje figure decizive dhe qendrore ne ndermarrjet e vogla
dhe te mesme, sepse “ben gjene e duhur”. Ai eviton te marre model managerial
dhe vendos vet me intuite, duke gabuar ralle. Por kjo nuk mjafton as pe
rnderrmarrjet e vogla e sidomos per ato t emesme e te medha. Ne nje moment ne te
cilin burimet ekonomike dhe te perkoheshme jane themelore, dhe cdo energji e
shpenzuar shkone e djegur, te aplikosh bazat e project managment ne aktivitetin personal eshte sot thelbesore.
Fjalet kyc ne kete
proces jane: budgeting, planifikim dhe matje. Vetem duke arsyetuar mbi keto
tema ndermarrjet tentojne dhe mund te konkurrojne ne nje kontekst gjithnje dhe
me kompleks. Kerkesa sot megjithate lind spontanisht, sepse ndermarrjet tona
nuk i aplikojne keto koncepte?
Ne kete rast behet fjale per incompetence apo per nje lloj “dembelizmi” ndaj
inovacionit ne administrim? Nga kush presim detyren qe te formoj, ndihmoje dhe
mbeshtes ndermarrjet tona ne nje proces virtuoz te rritjes dhe optimizimit?
Nessun commento:
Posta un commento